ilNapolista

Dialogo tra Montalbano e Catarella sulle domeniche d’agosto

La domenica d’agosto sembrava una terra che bisognava attraversare per restare vivi. Montalbano all’alba si faceva una nuotata, poi si chiudeva in casa a leggere gialli per passare il tempo…

Dialogo tra Montalbano e Catarella sulle domeniche d’agosto
La dumminica d’austa pariva na tirra che tu haviva da travirsari pi rimaniri viva e macari a Marinelle indovi bitave Muntilbano ci stavia multa ginta che si faciva i bagna di mari. Muntilbano si faciva, nvecia, la su natata alle primm’albe e poia si chiuiva in casi e si mittiva a liggiri nu gialla pi passari il timpa. Catarelli nun si facive asssentiri da qualichi iuorna e Muntilbano pinsai che il su aginta scilta fossi annata da qualichi partia pi svagarsa pauca.
Muntilbano ura si stavia ligginna na cusa di Simenonna che li piaciva e mentre eri a Pariggia supra nu bulivarda il mallitta tilifuna – “maldita chi lo scoperia!” – l’arripurtaia ad austa.
“Dutturi, dutturi, la sturbai? Stavia vacantia?”.
“Catarè, tu non havia putiri di sturbarma e in vacantia nun sugno maie state”.
Catarelli: “Bine, sugno cuntinta pi lia”.
Muntilbano: “Stavia vacantia macari tia?”.
C: “Dutturi, sugno nella trazzera mea e stavia tiranna fora le patatia”.
M: “Bona, me l’havia da purtaria qualichi chilata macari a mia che ti faccia pruvari il gattoia”.
C: “Che fusse chesta gattaia?”.
M: “Chillu piatta facta cu le patatia… “.
C: “Ah, ma nuia le patatia li facimma dinta il tortana… “.
M: “E macari vaia bine: purtamilla a saggiara”.
C: “Sarria facta, dutturi”.
M: “Ma nun ti vaia a fari qualichi dia fora?”.
C: “Il quinnicia di augusta – quanna firriaausta – vaia a fari il pilligrinaggia alla Madunnuzza”.
M: “All’Assuntia?”.
C: “Chi haviana assuntia?”.
M: “Catarè, la Madunnia di mità austa si acclama Assunte”.
C: “Forsi la acclama lia accusia: nuia la acclamamma la Madunnia di Tindara”.
M: “Ma simpra Assuntia ia”.
C: “Commo volia vossia”.
M: “Ma tia quanna vaia a Tindara acclamala e vidia se idda si firria… “.
C: “Dutturi, cu rispitta parlanna ia nun mi mitta a acclamari la Madunnia pi nomine”.
M: “Ma chilla nun si offinna si tia la acclama”.
C: “Dutturi, lia nun sapia che si paria sui fantia e non cu li Sancta?”.
M: “Ma pirchia nun si potia acclamari la Madunnia e i fantia sissi?”.
C: “Pirchia la Madunnia è Marie, i fantia nun sugno Sanctia”.
M: “E che sugno i fantia?”.
C: “I fantia sugno mischineddu”.
M: “E tu pirchia l’havia da sturbari?”.
C: “Non facia na greccia dutturi”.
M: “E tu nun ce la fari”.
C: “Chiccusa?”.

M: “Na grecchia”.

C: “Non ci pinsa nimmina di farici grecchia”.
M: “Bona, allura salutami la Madunnuzza”.
C: “Se mi arricurda li facia na precia pi vuia”.

M: “Gratia”.

C: “E macari na gratia come volia Vossia… “.
M: “E qualia gratia tu acclama pe mia?”.
C: “Che si potia spusari prista cu la signurina Livie”.
M: “Catarè, ti offinna se ti dica na cusa?”.
C: “Dicissi dutturi… “.
M: “Fatta i cazzi toia?”.
C: “(…)”.
ilnapolista © riproduzione riservata