La pandimia eri divinnata urdinaria commo na simmanata di laburi ma si vittiva che la ginta eri stanche di chella vite che vite nun eri.
Muntilbano faciva Marinelle-Officia-Marinelle commo na strummola e circava di non pinsari tinta…
I sua homina facivano commi a Iddo ma come al sulita eri Catarelli che pe truppa sinsibilitate alli volta fallava cu la capa.
“Dutturi, dutturi, mi scusasse li voliva acchiederi na cusa?”.
Muntilbano: “Addimanda Catarè”.
Catarelli: “Ma quanna ci cangiano culuri?”.
M: “Ma pirchia il culuri tua non ti piacia?”.
C: “Nonsi dutturi: simpra la stissa faccie pari brutta”.
M: “Catarè havimma spittari i primera di dicembera”.
C: “Che succeda ai primera?”.
M: “Si cumincia a cacciari le cusa pe faciri il prisepa”.
C: “Macari ia facia il prisepa”.
M: “E commo lo faci?”.
C: “Lo faci a taci maci, e lia?”.
M: “Ia lo faci sinza sapiri ne leggeri ne scriberi”.
C: “Ma mi venia bine lo stissa”.
M: “E di che culuri lo facia il prisepia?”.
C: “Chest’anna lo facia gialla”.
M: “E pirchia gialla?”.
C: “Pirchia gialla volia addivintari”.
M: “Ma volia esseri gialla per iri a faciri li rigala?”.
C: “Nonsi, dutturi, chella hodie i rigala si potivo fari macari su Amazzona”.
M: “E allura pirchia?”.
C: “Io volia essere gialla pe turnari a rispirari… “.
M: “Ma pirchia nun rispira?”.
C: “Alli vota mi paria di nonsi”.
M: “E commo ti sinta?”.
C: “Commo una che stavia suspisa”.
M: “E non ti piacia stari suspisa?”.
C: “Nonsi dutturi: havia metu di cadiri nello sbalanca”.
M: “Ma nun ci stavia nisciuna sbalanca”.
C: “Lo sbalanca lo havio dintra”.
M: (…)”.
C: “Che havia dutturi, nun mi accapì?”.
M: “Pe capiri ti havia accapita: ma mi scantai nel capirte”.
C: “Non divia haviri metu di chella che pinsa: quanno nun ci stavia la vita vere poti assucederi di sintirta accussì”.
M: “Ma si ti faciana gialla cusa cangie?”.
C: “Cangie che mi sinta pauca meliora”.
M: “Ma simpra tu non havia totia la libertate di primma”.
C: “Sissi, ma almina dintra di tibi pinsa che havi facta qualichi passa annanza”.
M: “Quinni è un prublema di cammina?”.
C: “La vite è simpre qualichi cusa che havia a che fari cu il camminari”.
M: “Alli vota mi paria di parlari cu nu filusufa piripatetiche, non cu nu aginta scielta”.
C; “Dutturi i vi faci il ringratia per il filusufa – cus che mun merita; nuta mintali di Catarelle – ma peripateiche a mia nun mi li duviva diciri”.
M: “Pirchia mica è na palabra captiva?”.
C: “Chelle n avuta ci stavano le piripatetica… “.
M: “Nonsi, Catarè, chelle ci staviana ancura”.
C: “Sissi, ma ia nun ci havia ninta da spartiri”.
M: “Catarè, ma pirchia ti uffindista?”.
C: “Ma pirchia lia mi acclamai ricuttara”.
M: “Ma ci è stata un qui pro qua”.
C: “Io nun lu saccia cusa ci è stata; nun eri qua”.
M: “Ma indovi eri?”.
C: “Stava suspisa”.
M: “(…)”,