ilNapolista

Dialogo tra Montalbano e Catarella sulla telefonata a Livia

“Ma quali tilifunata?” “Chella che lia li ficia quanno lia stavia cu Grita Scarana” “Catarè, ma chella è la fictiona nun è la vite riala”.

Dialogo tra Montalbano e Catarella sulla telefonata a Livia
Dialogo tra Montalbano e Catarella sulla telefonata a Livia
Vitti Catarelli in funna al corridoia che lo quatava strangia e pinsai che macari a lia la pandimia facisse strangia effecta. Ma poia in omnis la iurnata il su aginta scilta mantinne chella faccie.
A miezijuorna Muntilbano si rupte i cabbasisa e lo acclamai in officia e dopo la sulita cammurria del sinistra alla purta lo affruntai…
“Catarè, e allura, pirchia tinia chella faccia strangia da funurali?”:
Catarelli: “Dutturi si ia havia na faccia da funurali, lia ci l’havia da cannalivari”.
M: “E chesta che mi veni a significari?”.
C: “Che ia e lia havimma lo stissa a vidiri Pasque”.
M: “Catarè, ma cadisti cu la capa nterra?”.
C: “Nonsi, la mea capa è al posita sulita”.
M: “E allura mi ecsplana il busillis, o havia da pigliari pruvvidiminta?”.
C: “Dutturi, il busillis nun sugno ia ma è lia: nuia omnes in Cummissariata simma prioccupata pi lia… “.
M: “Ma ia bine stongo”.
C: “Dutturi, ma commo stavia la signurina Livie?”.
M: “Commo vuoia che staia: stavia a Ginova e scinne la prussima simmana”.
C: “(…)”.
M: “Catarè, ura havia da parlari ma vilocia che qua succeda il vispra siciliana… “.
C: “Dutturi, ma addoppa la tilifunata muta che lia ci fecia stata ancura nsemmula?”.
M: “Ma quali tilifunata?”.
C: “Chella che lia li ficia quanno lia stavia cu Grita Scarana”.
M: “Catarè, ma chella è la fictiona nun è la vite riala”.
C: “Ma quinna lia cu Grita nun havia facta nihila?”.
M: “Catarè, ma ia a Grita nun la saccia nianche”.
C: “Peccata ia na cunuscentia l’havissa purtata annanza”.
M: “Ma chilla a Scarana è na trintina, ia tinga squasia sissantanna: putisse da esseri na mi filia”.
C: “E lia tinisse la bona figlia”.
M: “Ma sita omnes nturdunata apprissa a chista?”.
C: “Dutturi, ma chella fimmina commo a Scarana a chista sirvana… “.
M: “Su chista havia rationa, ma na cusa è na pillicula di fantasie n’ata la viti che facimma viraminta”.
C: “Ma picchia si vinisse ura la Scarana e vulisse ficcari cu lia che facissa?”.
M: “Catarè, ma il loccodanna a vuia vi facisse mala”.
C: “Dutturi, lia si è homina havia da arrispunnermi”.
M: “E se venissa poia ci pinsassa”.
C: “Dutturi chella annaza alla Scarana nun ci havia da pinsari: havia da farisilla”.
M: “Ma vuia e la Scarana stata nfucata”.
C: “Dutturi, l’homina annaza a na billa fimmina è commo fascine: havia pigliari foca e pirdirsa”.
M: “Va bine: ura che havimma smisa di leggeri Vittorina putimma turnari a faticari”.
C: “Duttrui, l’ultime cusa”.
M: “Vaia Catarè”.
C: “Ma Nicula commo stavia?”.
M: “Ma Nicula chia?”.
C: “Su fratia Zingarettia”.
M: “Ancura cu chesta granna camurria del Piddie?”.
C: “Ma chilla il Piddie è strummola che non si arrisolva”.
M: “Commo ve lo diva diciri che l’ecse sigritaria nun è me frati?”.
C: “Dutturi, ma commo lo vidia a Litta?”.
M: “Catarè, mi ammiravillia di tia: chilla Dilitta ce ne stavia una sula”.
C: “E macari chesta è vira: siciliana è”-
M: “Bine, ura   turnamma a faticari che pe chilla ci pavana”.
C: “Dutturi, n’ultime istantia”.
M: “Dicisse”.
C: “Ma commo è stari cu la Scarana?”.
M: “Catarè, vavatinna che caà finiscia a schifia”.
ilnapolista © riproduzione riservata